یک روز بعد از ظهر وقتی اسمیت داشت از کار برمیگشت خانه، سر راه زن مسنی را دید که ماشینش خراب شده و ترسان توی برف ایستاده بود.
اون زن برای او دست تکان داد تا متوقف شود.
اسمیت پیاده شد و خودشو معرفی کرد و گفت من اومدم کمکتون کنم.
زن گفت صدها ماشین از جلوی من رد شدند ولی کسی نایستاد، این واقعا لطف شماست .
وقتی که او لاستیک رو عوض کرد و درب صندوق عقب رو بست و آماده رفتن شد، زن پرسید:” من چقدر باید بپردازم؟”
و او به زن چنین گفت: “شما هیچ بدهی به من ندارید. من هم در این چنین شرایطی بوده ام.
و روزی یکنفر هم به من کمک کرد، همونطور که من به شما کمک کردم.
اگر تو واقعا می خواهی که بدهیت رو به من بپردازی، باید این کار رو بکنی.
نگذار زنجیر عشق به تو ختم بشه!“
چند مایل جلوتر زن کافه کوچکی رو دید و رفت تو تا چیزی بخوره و بعد راهشو ادامه بده ولی نتونست
بی توجه از لبخند شیرین زن پیشخدمتی بگذره که می بایست هشت ماهه باردار باشه و از خستگی روی پا بند نبود.
او داستان زندگی پیشخدمت رو نمی دانست، واحتمالا هیچ گاه هم نخواهد فهمید.
وقتی که پیشخدمت رفت تا بقیه صد دلار شو بیاره، زن از در بیرون رفته بود،
درحالیکه بر روی دستمال سفره یادداشتی رو باقی گذاشته بود.
وقتی پیشخدمت نوشته زن رو می خوند اشک در چشمانش جمع شده بود.
در یادداشت چنین نوشته بود:” شما هیچ بدهی به من ندارید.
من هم در این چنین شرایطی بوده ام. و روزی یکنفر هم به من کمک کرد،همونطور که من به شما کمک کردم.
اگر تو واقعا می خواهی که بدهیت رو به من بپردازی،باید این کار رو بکنی.
نگذار زنجیر عشق به تو ختم بشه!“.
همان شب وقتی زن پیشخدمت از سرکار به خونه رفت در حالیکه به اون پول و
یادداشت زن فکر میکرد به شوهرش گفت :”دوستت دارم اسمیت، همه چیز داره درست
میشه“
در زمانهای بسیار قدیم
وقتی هنوز پای بشر به زمین نرسیده بود، فضیلت ها و تباهی ها دور هم
جمع شده بودند، آنها از بی کاری خسته و کسل شده بودند.
ناگهان ذکاوت ایستاد و گفت بیایید یک
بازی بکنیم مثل قایم باشک.
همگی از این پیشنهاد شاد شدند و دیوانگی
فورا فریاد زد، من چشم می گذارم و از آنجایی که کسی نمی خواست
دنبال دیوانگی برود همه قبول کردند
او چشم بگذارد.
دیوانگی جلوی درختی رفت و چشم هایش
را بست و شروع کرد به شمردن .. یک .. دو .. سه .. همه رفتند تا
جایی پنهان شوند.
لطافت خود را به شاخ ماه آویزان کرد،
خیانت داخل انبوهی از زباله پنهان شد،
اصالت در میان ابرها مخفی شد،
هوس به مرکز زمین رفت،
دروغ گفت زیر سنگ پنهان می شوم اما
به ته دریا رفت، طمع داخل کیسه ای که
خودش دوخته بود مخفی شد و دیوانگی
مشغول شمردن بود هفتاد و نه … هشتاد … و همه پنهان شدند به جز
عشق که همواره مردد بود نمی توانست
تصمیم بگیرید و جای تعجب نیست چون همه می دانیم پنهان کردن عشق
مشکل است، در همین حال دیوانگی به
پایان شمارش می رسید نود و پنج … نود و شش. هنگامی که
دیوانگی به صد رسید
عشق پرید و بین یک بوته گل رز پنهان
شد
دیوانگی فریاد زد دارم میام. و اولین
کسی را که پیدا کرد تنبلی بود زیرا
تنبلی، تنبلی اش آمده بود جایی پنهان
شود و بعد لطافت را یافت که به شاخ
ماه آویزان بود، دروغ ته دریاچه،
هوس در مرکز زمین، یکی یکی همه را
پیدا کرد به جز عشق و از یافتن
عشق ناامید شده بود
حسادت در گوش هایش زمزمه کرد تو فقط
باید عشق را پیدا کنی و او در پشت
بوته گل رز پنهان شده است.
دیوانگی شاخه چنگک مانندی از درخت
چید و با شدت و هیجان زیاد آن را در بوته گل رز فرو کرد و دوباره و
دوباره تا با صدای ناله ای دست کشید عشق
از پشت بوته بیرون آمد درحالی که با دستهایش صورتش را پوشانده بود
و از میان انگشتانش قطرات خون بیرون می زد شاخه به چشمان
عشق فرو رفته بودند و او نمی توانست
جایی را ببیند او کور شده بود! دیوانگی
گفت من چه کردم؟ من چه کردم؟ چگونه می توانم تو را درمان کنم؟
عشق پاسخ داد تو نمی توانی مرا درمان
کنی اما اگر می خواهی کمکم کنی می توانی راهنمای من شوی.
و اینگونه است که از آنروز به بعد عشق
کور است و دیوانگی همواره همراه اوست!
و از همانروز تا همیشه عشق و دیوانگی به همراه یکدیگر به احساس
تمام آدم های عاشق سرک می کشند...
نهنگ و حضرت یونس
دختر کوچکى با معلمش
درباره نهنگ‌ها بحث مى‌کرد.
معلم گفت:
از نظر فیزیکى غیرممکن است که نهنگ بتواند یک آدم را ببلعد زیرا
با وجودى پستاندار عظیم‌الجثه‌اى است امّا حلق بسیار کوچکى دارد.
دختر کوچک پرسید:
پس چطور حضرت یونس به وسیله یک نهنگ بلعیده شد؟
معلم که عصبانى شده بود تکرار کرد که نهنگ نمى‌تواند آدم را ببلعد.
این از نظر فیزیکى غیرممکن است.
دختر کوچک گفت: وقتى به بهشت رفتم از حضرت یونس مى‌پرسم.
معلم گفت: اگر حضرت یونس به جهنم رفته بود چى؟
دختر کوچک گفت: اونوقت شما ازش بپرسید.