در یک شرکت بزرگ ژاپنی که تولید وسایل آرایشی را برعهده داشت ، یک مورد تحقیقاتی به یاد ماندنی اتفاق افتاد :
شکایتی
از سوی یکی مشتریان به کمپانی رسید . او اظهار داشته بود که هنگام
خرید یک بسته صابون متوجه شده بود که آن قوطی خالی است.
بلافاصله با تاکید و پیگیریهای مدیریت ارشد کارخانه این مشکل بررسی و ...
دستور
صادر شد که خط بسته بندی اصلاح گردد و قسمت فنی و مهندسی نیز تدابیر
لازمه را جهت پیشگیری از تکرار چنین مسئله ای اتخاذ نماید . مهندسین نیز
دست به کار شده و راه حل پیشنهادی خود را چنین ارائه دادند :
پایش ( مونیتورینگ ) خط بسته بندی با اشعه ایکس
بزودی
سیستم مذکور خریداری شده و با تلاش شبانه روزی گروه مهندسین ، دستگاه
تولید اشعه ایکس و مانیتورهائی با رزولیشن بالا نصب شده و خط مذبور تجهیز
گردید . سپس دو نفر اپراتور نیز جهت کنترل دائمی پشت آن دستگاهها به کار
گمارده شدند تا از عبور احتمالی قوطیهای خالی جلوگیری نمایند .
نکته
جالب توجه در این بود که درست همزمان با این ماجرا ، مشکلی مشابه نیز در
یکی از کارگاههای کوچک تولیدی پیش آمده بود اما آنجا یک کارمند معمولی و
غیر متخصص آنرا به شیوه ای بسیار ساده تر و کم خرجتر حل کرد :
تعبیه یک دستگاه پنکه در مسیر خط بسته بندی
سلام دوست من
واقعا زیبا بود
با اجازه من این مزلب رو پست میکنم
موفق باشی
سلام
خیلی ممنون
خواهش میکنم...
سلامت باشی
سلام
خیلی جالب بود!!
من نمیدونم چرا بعضی وقتا ما اصرار داریم مشکلات رواز راههای عجیب و غریب حل کنیم؟؟!!
من خودم بیشتر اوقات راه اسون تر و ساده تر رو میرم...
موفق باشی
سلام
آره ...
چون عقلمون کار نمی کنه ... و این همش به خاطر پیشرفت تکنولوژی که راحتی برامون اورده اما از طرفی دیگه راههای ساده رو از جلو چشممون برداشته ...
این خیلی خوبه ... خوب برا ماها دیگه راه دیگه ای وجود نداره (شوخی میکنم)
سلامت باشی
سلام
تو داستان اصلی عبارت (( تا قوطی خالی را باد ببرد!!!!)) وجود نداره
پیشنهاد میکنم حذفش کنی تا خواننده خودش پی ببره
سلام
راست میگی ؟
چشم .. اینم فکر خوبیه ...