موهبت
الهی
روزی مردی خواب دید که مرده و پس از گذشتن از پلی به دروازه بهشت
رسیده است.
دربان بهشت به مرد گفت: برای ورود به بهشت باید صد امتیاز داشته
باشید، کارهای خوبی را که در دنیا انجام داده اید، بگوئید تا من به
شما امتیاز بدهم.
مرد گفت: من با همسرم ازدواج کردم، 50 سال با او به مهربانی رفتار
کردم و هرگز به او خیانت نکردم.
فرشته گفت: این سه امتیاز.
مرد اضافه کرد: .... من در تمام طول عمرم به خداوند اعتقاد داشتم و
حتی دیگران را هم به راه راست هدایت می کردم.
فرشته گفت: این هم یک امتیاز.
مرد باز ادامه داد: در شهر نوانخانه ای ساختم و کودکان بی خانمان
را آنجا جمع کردم و به آنها کمک کردم.
فرشته گفت: این هم دو امتیاز.
مرد در حالی که گریه می کرد گفت: با این وضع من هرگز نمی توانم
داخل بهشت شوم مگر اینکه خداوند لطفش را شامل حال من کند.
فرشته لبخندی زد و گفت : بله، تنها راه ورود بشر به بهشت موهبت
الهی است و اکنون این لطف شامل حال شما شد و اجازه ورود به بهشت
برایتان صادر شد !
این داستان واقعیست.
یکی از جانبازان جنگ که پس از مجروح شدن به علت وضع وخیمش به
ایتالیا اعزام شده بود و در یکی از بیمارستانهای شهر رم به مداوا
مشغول بود.
از قضا متوجه میشود که خانم پرستاری که از اومراقبت می کند نام
خانوادگی اش 'مالدینی' است ابتدا تصور میکند که تشابه اسمی باشد
اما در نهایت از او سوال میکند که آیا با پائولو مالدینی ستاره
شهیر تیم میلان ایتالیا نسبتی دارد؟
و خانم پرستار در پاسخ می گوید که پائولو مالدینی برادر وی می باشد
، دوست جانباز نیز در حالی که بسیار خوشحال شده بود از خانم پرستار
خواهش می کند که اگر ممکن است عکسی از پائولو مالدینی برایش به
یادگار بیاورد و خانم پرستار قول می دهد که برایش تهیه کند.
صبح روز بعد دوست جانبازهنگامی که از خواب بیدار می شود کنار تخت
خود مالدینی را می بیند که با یک دسته گل به انتظار بیدار شدنش
نشسته است.
مالدینی از شهر میلان واقع در شمال غربی ایتالیا به شهر رم واقع در
مرکز کشورایتالیا که فاصله ای حدودا ششصد کیلومتری دارد آمده تا از
این جانباز جنگی که خواستار داشتن عکس یادگاری اوست عیادت کند.
دزد
جوانمردی!
اسب
سواری، مرد چلاق و افلیجی را سر راه خود دید که از او کمک می
خواست.
مرد سوار دلش به حال او سوخت.
از اسب پیاده شد و او را از جا بلند کرد و روی اسب گذاشت تا او را
به مقصد برساند.
مرد چلاق وقتی بر اسب سوار شد، دهنه ی اسب را کشید و گفت : ... اسب
را بردم ، و با اسب گریخت!
اما پیش از آنکه دور شود صاحب اسب داد زد : تو ، تنها اسب را نبردی
، جوانمردی را هم بردی!
اسب مال تو ؛ اما گوش کن ببین چه می گویم! مرد چلاق اسب را نگه
داشت.
مرد سوار گفت : هرگز به هیچ کس نگو چگونه اسب را به دست آوردی؛
زیرا می ترسم که دیگر « هیچ سواری » به پیاده ای رحم نکند!
دانایی را پرسیدند: چه وقت برای ازدواج پایدار مناسب است؟
دانا گفت: زمانی که شخص توانا شود!
پرسیدند: توانا از لحاظ مالی؟
جواب داد: نی!
گفتند: توانا از لحاظ جسمی؟
گفت: نی! پرسیدند:
توانا از لحاظ فکری؟ ... جواب داد: نی!
پرسیدند: خود بگو که ما را در این امر دیگر چیزی نیست!
دانا گفت: زمانی یک شخص می تواند ازدواج پایدار نماید که اگر تا دیروز نانی را به تنهایی می خورد امروز بتواند آن را با دیگری نصف نماید بدون آنکه اندکی از این مسئله ناراحت گردد!