پدر خسته از سر کار به خانه برگشت. پسر از پدر پرسید پدر میتوانم بپرسم ساعتی چند تومان حقوق
میگیری . پدر با بی حوصلگی گفت به تو ربطی ندارد.
پس از اندک زمانی پسر بار دیگر این سوال را از پدر پرسید و پدر
با عصبانت پسر کوچکش را دعوا کرد ولی پسر باز با خواهش از پدرش
خواست تا بداند دستمزد پدرش ساعتی چند است و پدر ناگزید پاسخ
داد ساعتی ۲۰۰۰ تومان .
پسر از پدر پرسید می توانی ۱۰۰۰ تومان به من بدهی نیاز دارم. و
پدر شاکی از اینکه تمام پافشاری های پسر از سوالش فقط برای
گرفتن پول بود... با فریاد به پسرش گفت بر و به اطاقت تا دیگر
نبینمت.
پسر با حالی دگرگون راهی اطاقش شد .
پس از مدت زمانی پدر از کارش پشیمان شد و برای دلجویی از پسرش
راهی اطاق پسر شد . درب اطاق را که باز کرد دید پسرش دستپاچه
مشغول جمع کردن پولش است.
پدر با خشم از پسر پرسید. این پول ها چیست؟
پسر گفت پول های توجیبیم است.
پدر سوال کرد چقدر است؟ پسر جواب ۱۰۰۰ تومان .
و پدر متعجت از پسر پرسید ! تو که خودت ۱۰۰۰ تومان داشتی برای
چه ۱۰۰۰ تومان دیگر از من میخواستی؟
پسر در پاسخ به پدرش گفت. برای آنکه
۱۰۰۰ تومان کم دارم تا بشود ۲۰۰۰ تومان و به تو بدهم تا فردا
یک ساعت زودتر به خانه بیایی ....
