پیرمرد یه همبرگر یک چیپس و یه نوشابه سفارش داد... همبرگر را به ارامی از توی پلاستیک در اورد و با
دقت خیلی زیاد به دو قسمت تقسیم کرد... یک نیمه اش را برای خودش برداشت و نیمه دیگر را
جلوی زنش گذاشت... بعد از ان پیرمرد با دقت خیلی زیاد چیپس ها رو
دانه دانه شمرد و
انها را دقیقا به دو قسمت
تقسیم کردو نصفی از انها را جلوی زنش گذاشت و نصفه دیگر را
جلوی خودش... پیرمرد یه جرعه از نوشابه ای که سفارش داده بودند
را خورد... پیرزن هم همین کار را کرد و فقط یک جرعه از نوشابه
را خوردو بعدش ان را دقیقا وسط
میز قرار داد... پیرمرد چند گاز کوچک به نصفه همبرگر خودش زد... بقیه افراد که توی رستوران بودن فقط داشتن انها را
نگاه می کردنو به راحتی می شد پچ پچ
هایشان رو در مورد پیرمرد و پیرزن شنید:این زوج پیر و فقیر رو
نگاه کن...طفلکی ها پول ندارن واسه خودشون دو تا همبرگر بخرن..."
پیرمرد شروع کرد به خوردن چیپس ها ...
در همین حال بود که یک مرد جوان که دلش به رحم امده بود به میز انها اومدو خیلی مودبانه پیشنهاد داد که یه همبرگر دیگر برایشان بخرد...
پیرمرد جواب داد:نه...ممنون...ما عادت داریم همیشه همه چیز رو با هم شریک بشیم..."بعد از ۱۰ دقیقه افرادی که پشت میزهای کناری نشسته بودن متوجه شدنکه پیرزن هنوز لب به غذا نزده... پیرزن فقط نشسته بود و غدا خوردن شوهرش رو تماشا می کردو فقط هر از وقتی جایش را با شوهرش توی نوشابه خوردن عوض می کرد... در همین حال بود که دوباره مرد جوان به میز انها امد و دوباره پیشنهاد داد که برایشان یه همبرگر دیگر بخرد...
این بار پیرزن جواب داد:
"نه خیلی ممنون... ما عادت
داریم که همه چیزها رو با هم شریک بشویم..."چند دقیقه بعد پیرمرد همبرگرش را کامل خورده بود و مشغول تمیز کردن دست و دهنش بود که دوباره مرد جوان به میز انها امد وبه طرف پیرزن که هنوز لب به غذا نزده بود رفت و
گفت:می تونم بپرسم منتظر چی
هستید؟
پیرزن به صورت مرد جوان خیره شد و گفت:"دندان!"
عاشق
چند سال پیش ، در یک روز گرم تابستان ، پسر کوچکی با عجله لباسهایش را در آورد و خنده کنان داخل دریاچه شیرجه رفت.
مادرش از پنجره نگاهش می کرد و از شادی کودکش لذت
میبرد. مادر ناگهان تمساحی را دید که به سوی پسرش شنا می کرد.
مادر
وحشتزده به سمت دریاچه دوید و با فریادش پسرش را صدا زد . پسرش سرش را
برگرداند ولی دیگر دیر شده بود.
تمساح با یک چرخش پاهای کودک را گرفت
تا زیر آب بکشد، مادر از راه رسید و از روی اسکله بازوی پسرش را گرفت.
تمساح پسر را با قدرت می کشید ولی عشق مادر آنقدر زیاد بود که نمی گذاشت
پسر در کام تمساح رها شود.کشاورزی که در حال عبور از آن حوالی بود ، صدای
فریاد مادر را شنید، به طرف آنها دوید و با چنگک محکم بر سر تمساح زد و
او را فراری داد.
پسر را سریع به بیمارستان رساندند. دو ماه گذشت
تا پسر بهبودی پیدا کند. پاهایش با آرواره های تمساح سوراخ سوراخ شده
بود و روی بازوهایش جای زخم ناخنهای مادرش مانده بود.
خبرنگاری که با
کودک مصاحبه می کرد از او خواست تا جای زخمهایش را به او نشان دهد. پسر
شلوارش را کنار زد و با ناراحتی زخمها را نشان داد ، سپس با غرور
بازوهایش را نشان داد و گفت ،
" این زخمها را دوست دارم ، اینها خراشهای عشق مادرم هستند."
پسر به دختر گفت اگه یه روزی به قلب احتیاج داشته باشی اولین نفری هستم که میام تا قلبمو با تمام وجودم تقدیمت کنم.دختر لبخندی زد و گفت ممنونم
تا اینکه یک روز اون اتفاق افتاد..حال دختر خوب نبود..نیاز فوری به قلب داشت..از پسر خبری نبود..دختر با خودش میگفت :میدونی که من هیچوقت نمیذاشتم تو قلبتو به من بدی و به خاطر من خودتو فدا کنی..ولی این بود اون حرفات..حتی برای دیدنم هم نیومدی…شاید من دیگه هیچوقت زنده نباشم.. آرام گریست و دیگر چیزی نفهمید…
چشمانش
را باز کرد..دکتر بالای سرش بود.به دکتر گفت چه اتفاقی افتاده؟دکتر گفت
نگران نباشید پیوند قلبتون با موفقیت انجام شده.شما باید استراحت
کنید..درضمن این نامه برای شماست..!
دختر نامه رو برداشت.اثری از اسم
روی پاکت دیده نمیشد. بازش کرد و درون آن چنین نوشته شده بود:
سلام عزیزم.الان که این نامه رو میخونی من در قلب تو زنده ام.از دستم ناراحت نباش که بهت سر نزدم چون میدونستم اگه بیام هرگز نمیذاری که قلبمو بهت بدم..پس نیومدم تا بتونم این کارو انجام بدم..امیدوارم عملت موفقیت آمیز باشه.(عاشقتم تا بینهایت)
آرام اسم پسر را صدا کرد و قطره های اشک روی صورتش جاری شد..و به خودش گفت چرا هیچوقت حرفاشو باور نکردم…