تعدادى پیرزن با اتوبوس عازم تورى تفریحى بودند. پس از مدتى یکى از پیرزنان به پشت راننده زد و یک مشت بادام به او تعارف کرد.
راننده تشکر کرد و بادام‌ها را گرفت و خورد. در حدود ٤٥ دقیقه بعد دوباره پیرزن با یک مشت بادام نزد راننده آمد و بادام‌ها را به او تعارف کرد. راننده باز هم تشکر کرد و بادام‌ها را گرفت و خورد.این کار دوبار دیگر هم تکرار شد تا آن که بار پنجم که پیرزن باز با یک مشت بادام سراغ راننده آمد، راننده از او پرسید چرا خودتان بادام‌ها را نمى‌خورید؟ پیرزن گفت چون ما دندان نداریم. راننده که خیلى کنجکاو شده بود پرسید پس چرا آنها را خریده‌اید؟ پیرزن گفت ما شکلات روى بادام‌ها را خیلى دوست داریم
عید نوئل فرا رسیده و برادر بزرگ پاول برای تبریک سال نو یک خودرو زیبا برای پاول خریده بود. روزی از روزها بعد از انجام کار، پاول دفترش را ترک کرد. با تعجب دید که پسر کوچکی در کنار خودرو جدید وی دور می زند و با نگاه تحسین آمیز به ماشین نگاه می کند.
پاول از خود پرسید این پسر کیست؟ از لباس های پاره و کهنه اش متوجه شد که فقیر است. همزمان، پسر کوچک دید که پاول به سوی ما شین می آید و پرسید: " آقا، این ماشین زیبا متعلق به شما است؟ " پاول جواب مثبت داد، " این هدیه عید نوئل من است، برادرم برایم خریده است.
" هدیه نوئل؟" پسر با تعجب صدایش را بلند کرد، " یعنی برادر شما این ماشین را خرید و شما هیچ پولی برای آن نداده اید؟ " آری......" پاول خندید. پسر کوچک غبطه ای خورد و گفت: ای، کاش......" حرفش تمام نشد بود که پاول فکر کرد پسرک کوچک حتماً آرزو می کند روزی برادری همانند برادر او داشته باشد، اما صدای شیرین پسر به گوش رسید که گفت: ای، کاش من چنین برادری بودم!" پاول بسیار تحث تأثیر قرار گرفت، این پسرک با بچه های دیگر فرق داشت، چند دقیقه پسر را نگاه کرد و گفت: می خواهی با من گردش کنی؟ البته با این ماشین جدید. پسرک که هیجان زده شده بود به سرعت سوار ماشین شد.
آنها مدت ها گردش کردند، پسر به پاول گفت: " آقا، ممکن است به خانه من بیاید؟ پاول خندید، در دنیای کودکان، برگشتن با یک ماشین زیبا چقدر پر افتخار است.! اما پاول بزودی فهمید که بار دیگر اشتباه کرده است. پس از رسیدن به مقصد، پسر کوچک به پاول گفت: زحمت کشیدید، آقا! لطفاً ماشین را مقابل در پارک فرمایید و چند دقیقه منتظر باشید! پسر کوچک سریع پیاده شد و به سمت خانه دوید، چند دقیقه دیگر، او باز گشت و کنارش کودک دیگری بود.
پاول حدس زد که این برادر کوچک آن پسر است. از روشهای عجیب حرکت پسر کوچکتر، پاول فهمید پاهایش بیمار است و نمی تواند راه برود. پسرک بردارش را بغل کرد و با اشاره به ماشین جدید پاول گفت: دیدی؟ بسیار زیبا است، نه؟ این هدیه نوئل آن آقای مهربان است. برادر بزرگ او برایش خریده است! وی پولی برای خرید ماشین صرف نکرده است. عزیزم! روزی من هم مثل این ماشین زیبا را برای تو می خرم و آن زمان می توانی کادوهای قشنگ را در ویترین فروشگاه ببینی! پسر کوچکتر دستی زد و دو برادر با خوشحالی خندیدند.
پاول این دو بچه دوست داشتنی را نگاه کرد. نزدیک شد اشکهایش دیده می شد. پسر کوچکتر را بغل کرد و در صندلی جلوی ماشین گذاشت. برادرش از پاول بسیار تشکر کرد. سه نفر یک سفر فراموش نشدنی را آغاز کردند. در آن عید نوئل پاول بهترین هدیه را دریافت کرده بود. زیرا زندگی به او آموخته بود که خوشحال کردن دیگران بهترین هدیه است. عشق همیشه به انسان نیرو می دهد.
هدیه کریسمس
این داستان دو دلداده جوان به نام های
دللا Della
و جیم Jim
است که هر چند بی چیز و فقیر بودند،
اما همدیگر را دیوانه وار دوست داشتند.
دللا با
رسیدن عید کریسمس به فکر خرید هدیه ای برای همسرش جیم می
افتد. او خیلی وقت پیش در نظر داشت برای ساعت همسرش یک
زنجیر زیبا بخرد چرا که جیم آن ساعت را خیلی خیلی دوست
داشت. با وجود این ، شب عید فکری به ذهن دللا خطور می کند
. او تصمیم می گیرد موهای زیبایش را بفروشد و برای جیم
زنجیر را بخرد.
دللا شب عید
در حالی به خانه بر می گردد که بسته کادوپیچی شده در دستش
بود و محتوای آن هم زنجیری بود که برای ساعت دوست داشتنی
جیم خرید بود.به ناگاه نگرانی سراپای وجود دللا را فرا می
گیرد. او می دانست که جیم فوق العاده موهای همسرش را دوست
دارد و از این رو نمی دانست عکس العمل جیم چه خواهد بود.
دللا از
آخرین پله ها هم بالا می رود و در را که باز می کند، از
دیدن شوهرش که در خانه منتظر او بود تعجب می کند. بسته
کادوئی هم در دست جیم بود که معلوم بود هدیه شب عید او
برای همسرش است.
موقعی که
دللا روسری خود را از سر بر می دارد، جیم متوجه موهای
کوتاه او می شود و اشک در چشمانش حلقه می زند اما هیچ حرفی
نمی زند و در حالی که بغض گلویش را می بلعدهدیه خود را به
طرف دللا دراز می کند.
موقعی که
دللا کادو را باز می کند نمی تواند آنچه را که می بیند
باور کند چرا که داخل بسته یک جفت شانه زیبای نقره نشان
بود که برای موهای بلند زیبای او خریده بود.
حال نوبت
جیم بود، وقتی جیم کادوی خود را باز می کند در عین ناباوری
می بیند که دللا برای ساعتی که او بسیار دوست داشت یک
زنجیر زیبا خریده است و برای همین موضوع هم موهای خود را
فروخته است اما متاسفانه جیم برای خرید شانه ها، ساعت خود
را گرو گذاشته بود.
یک
اسکانس بیست دلاری!
وقتی که نوجوان بودم،
یک شب با پدرم در صف خرید بلیط سیرک ایستاده بودیم.جلوی ما یک خانواده پرجمعیت ایستاده بودند.
به نظر می رسید پول زیادی نداشتند.
شش بچه که همگی زیر دوازده سال بودند، لباس های کهنه ولی در عین
حال تمیـز پوشیده بودنـد.بچه ها همگی با ادب بودند.دوتا دوتا پشت پدر و مادرشان، دست همدیگر را گرفته بودند و با
هیجان در مورد برنامه ها و شعبده بازی هایی که قرار بود ببینند،
صحبت می کردند.مادر بازوی شوهرش را گرفته بود و با عشق به او لبخند می زد.
وقتی به باجه بلیط فروشی رسیدند، متصدی باجه از پدر خانواده
پرسید:« چند عدد بلیط می خواهید؟»
پدر جواب داد: « لطفاً شش بلیط برای بچه ها و دو بلیط برای
بزرگسالان.»
متصدی باجه، قیمت بلیط ها را گفت. پدر به باجه نزدیکتر شد و به
آرامی پرسید:« ببخشید، گفتید چه قدر؟»
متصدی باجه دوباره قیمت بلیط ها را تکرار کرد.پدر و مادر بچه ها با ناراحتی زمزمه کردند.
معلوم بود که مرد پول کافی نداشت.حتماً فکر می کرد که به بچه های کوچکش چه جوابی بدهد؟
ناگهان پدرم دست در جیبش برد و یک اسکناس بیست دلاری بیرون آورد و
روی زمین انداخت.بعد خم شد، پول را از زمین برداشت، به شانه مرد زد و گفت: « ببخشید
آقا، این پول از جیب شما افتاد!»
مرد که متوجه موضوع شده بود، همان طور که اشک از چشمانش سرازیر می
شد، گفت:« متشکرم آقا.»
مرد شریفی بود ولی درآن لحظه برای اینکه پیش بچه ها شرمنده نشود،
کمک پدرم را قبول کرد.
بعد از این که بچه ها داخل سیرک شدند، من و پدرم از صف خارج شدیم و
به طرف خانه حرکت کردیم